عنوان شرکت: ایده گستران
زمینه فعالیت: تولید نرم افزار
تعداد نویسنده: 3 نفر
مدیر بلاگ: امیر نام آور
آدرس بلاگ: https://weblog.idegostaran.com
آدرس سایت: https://www.idegostaran.com
آقای نام آور در اولین مطلب بلاگ ایده گستران دلایل راه اندازی بلاگ را بصورت کامل توضیح داده اند که من همان مطلب را اینجا قرار داده ام.
به نام خدا شاید با پیشرفت سریع تکنولوژی و تغییر عادات زندگی دیگر به خیلی از دلمشغولیهایی که در گذشته میپرداختیم نپردازیم و لزومی هم برای پرداختن به آنها احساس نکنیم، اما «نوشتن» مقولهای است که هرگز کهنه نمیشود و عادتی است که هرگز تغییر نمیکند اگر چه با پیشرفتهای حاصل شده در تکنولوژی، روابط بین انسانها نیز به طرز پیچیده و سریعی در حال تغییر است اما این تغییرات نه تنها نیاز به نوشتن را کاهش نداده است بلکه با به وجود آوردن محیطهای تازهتر ارتباط جمعی و ابزارهای مدرنتر، لزوم و امکان استفاده از آن را تقویت نیز کرده است.
چرا این وبلاگ را راهاندازی کردیم؟ اول اینکه نوشتن به خاطر ویژگیهای ذاتیاش ـ که در فرصت مناسب میتوان به آن پرداخت ـ به رهاسازی افکار و آرامش درونی کمک شایان توجهی میکند و برای ما که به خاطر مسوولیتهای شغلی و اجتماعی، فشار فکری زیادی را تحمل میکنیم ملجایی خواهد بود برای کسب آرامشی که گاهی در خواب نیز دستنیافتنی به نظر میرسد.
دوم اینکه این وبلاگ میتواند درگاهی باشد برای ارتباط بهتر با مشتریان، مشتریانی که به ما اعتماد کرده اند و بخش مهمی از تجارت خویش را بر مبنای محصولات ما مدیریت میکنند، مشتریانی که حق دارند بدانند در سر مدیران و کارکنان این مجموعه چه میگذرد و در داخل این شرکت کارها به چه صورت پیش میرود و محلی خواهد بود برای ما تا درددلها و ناگفتنیهایمان را با مخاطبان و مشتریانامان به اشتراک بگذاریم.
سوم اینکه نوشتن در این وبلاگ ـ اگر اتفاقات ناخواسته مسیر حرکت آن را مسدود نکند ـ میتواند تاریخچهای را رقم بزند که همگام با حرکت شرکت در مسیر زمان، رد خود را در این صفحات دیجیتالی به جای بگذارد و قطعا مطالعه این وبنوشتهها در سالهای آینده ـ که قطعا تفاوتهای زیادی با امروز ما دارد – خالی از لطف نیست و میتواند مملو از تجربیات و خاطرات تلخ و شیرین باشد.
چهارم اینکه این نوشتهها میتواند محلی برای تبادلات فکری درون سازمانی باشد، جایی که مدیران و کارکنان بتوانند تجربیات، اتفاقات و نقطهنظرات خود را که هرگز فرصتی برای مطرح شدن نمییابند مطرح کنند و با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
پنجم اینکه به رغم دیگر شرکتهای ایرانی، ما نوشتن در وبلاگ را کسرشأن و نماد بیکلاسی(!) مجموعه خود نمیدانیم بلکه آنرا به مانند هزاران شرکت کوچک، متوسط و بزرگی که در کشور های توسعه یافته خود را ملزم به نوشتن میدانند و وبلاگ را در کنار نشریات چاپی، رادیو و تلویزیون یکی از رسانههای عصر دیجیتال میدانند، آن را فرصتی میدانیم برای حضوری پررنگتر در دنیایی که هر روز به آن وابستهتر میشویم.
ششم و از همه مهمتر اینکه نوشتن کمک میکند ـ یا شاید بهتر است بگویم ملزم میکندـ تا بتوانیم نگاهی از بالا و بیرون به کاری که انجام میدهیم داشته باشیم. قطعا نوشتن نیاز به اندیشیدن دارد و اندیشیدن در مورد اتفاقاتی که به طور روزانه اتفاق میافتد میتواند اتفاق! مثبتی باشد. همچنین معتقدم نوشتن در مورد هر فعالیتی موجب پیشرفت آن میشود زیرا برای نوشتن درباره هر موضوعی باید اطلاعات جدیدی در آن باره کسب کنیم و عملکردی داشته باشیم تا برای خوانندگان مطلب، حرفی تازه برای گفتن داشته باشیم، شاید همین خورده چیزها باعث شود کمی هم خودمان را به روز کنیم و از دنیا عقب نمانیم!