آشنایی من با محمودحق وردی مربوط می شود به معرفی وبلاگ بهزیستی استان تهران. همین موضوع باعث شد تا مطلع شوم که ایشان در سازمان پزشکی قانونی وبلاگ جدیدی راه اندازی کرده اند که البته بازدید از این بلاگ در نوع خودش تجربه جدیدی برای مخاطبان وب فارسی خواهد بود. به بهانه معرفی این وبلاگ فرصتی شد تا با ایشان درباره نقش بلاگ های سازمانی گفتگوی کوتاهی داشته باشم. محمود حق وردی فارغ التحصیل رشته ارتباطات، گرایش روزنامه نگاری هستند و از سال 81 در زمینه روابط عمومی فعالیت می کنند. آقای حق وردی تا کنون سمت های مختلفی داشته اند. کارشناس ارتباط با رسانه های شرکت آب و فاضلاب، مسئول واحد انتشارات و تبلیغات اداره کل روابط عمومی سازمان بهزیستی کشور، مدیر روابط عمومی سازمان بهزیستی استان تهران و در حال حاضر، معاون مدیرکل روابط عمومی سازمان پزشکی قانونی کشور می باشند.
آقای حق وردی اگر اطلاعات من درست باشه بعد از بلاگ بهزیستی استان تهران این دومین پروژه بلاگ سازمانی شماست. چرا به استفاده از این نوع رسانه برای سازمانهای دولتی روی آوردید؟
بله، وبلاگ سازمان پزشکی قانونی کشور، دومین وبلاگی سازمانی است که با کمک همکاران راه اندازی کرده ام. روابط عمومی به صورت ذاتی وظایف مهمی در سازمان به عهده دارد. تقویت و تسهیل ارتباطات درون سازمانی و همچنین در خارج سازمان، ارتباط با رسانه ها، ارتباط با دستگاه های همکار و در شکل عام، ارتباط با شهروندان و جامعه.
در وبلاگ بهزیستی استان تهران، که در جشنواره انتخاب وبلاگ های سازمانی هم نامزد شده بود، هدف، تقویت ارتباط با روابط عمومی شهرستان های استان تهران از یک طرف و اطلاع رسانی بیشتر به خبرنگاران حوزه بهزیستی در رسانه ها بود. با تشکیل کلاس های آموزشی برای روابط عمومی ها و ارائه مهارت های لازم برای خبرنویسی، نحوه درج خبر در وبلاگ، نحوه درج عکس در خبر، تنها روش دریافت خبر از روابط عمومی شهرستان ها و مراکز مهم سازمان را، وبلاگ قرار دادیم و در روابط عمومی بنا گذاشتیم به هر نوع فاکس یا نامه درج خبر ترتیب اثر داده نشود. چرا که بسیاری از این اخبار تاریخ گذشته و بدون عکس و تنظیم نشده بودند.
از طرف دیگر با درج هر خبر جدید در وبلاگ، اس ام اسی با مضمون تیتر خبر، برای خبرنگاران حوزه بهزیستی ارسال می شد، به این ترتیب خبرنگار می دانست متن خبر و عکس های مرتبط به ایمیل وی ارسال شده و می تواند به سادگی خبر را دریافت و منتشر کند. وبلاگی که مدنظر داشتم، در آن مجموعه، به خوبی مشکل روابط عمومی را برطرف کرد و ارتباطات ما شکل درستی به خود گرفت.
اما در پزشکی قانونی، اشل سازمان متبوع من کشوری است، هر یک از استان ها، وب سایتی در اختیار دارند که اخبار خود را در آن منتشر می کنند. البته معتقدم باید روی تنظیم خبرها در وب سایت های استانی اتفاق جدی بیفتد و به همین دلیل با هماهنگی های مدیرکل محترم روابط عمومی و واحد آموزش پزشکی قانونی، بزودی یک کارگاه خبرنویسی برگزار می کنیم.
مشکل جدی روابط عمومی ما، نداشتن وسیله ارتباطی آنلاین با همکاران بود. تقویم رویدادها و مناسبت های ملی و مذهبی، تبریک و تسلیت به همکاران، انعکاس تجربیات تخصصی همکاران پزشک و غیر پزشک، انتشار اخبار درون سازمانی، فضایی برای طرح مباحث سازمانی که در وب سایت رسمی سازمان جای طرح ندارند، گفتگوهای متنوع و صمیمانه و مجالی برای انتشار مطالب فرهنگی و خواندنی همکاران صاحب ذوق و در آینده انتشار نشریه داخلی سازمان روی این وبلاگ، همه اهدافی بودند که در وبلاگ سازمان پزشکی قانونی به دنبال آن بوده ایم. در واقع به دنبال یک مجله الکترونیک بودیم، یک مجله که بتواند محتوای تولید شده اعم از خبر و گزارش و مصاحبه را در کنار گالری تصاویر، فایل های صوتی و حتی فیلم های مورد نظر ما را به مخاطب عرض کند.
مهمترین دلیل استفاده از وبلاگ و خصوصا وبلاگ با موتور وردپرس نیز، همین بود. مدیریت آسان، اضافه کردن کاربران با سطوح دسترسی مختلف و پلاگین های (افزونه ها) بسیار متنوع و کاربردی کار را ساده می کرد. در این میان ما چند مشکل هم داشتیم و داریم. تحت وب بودن وبلاگ، گستره دسترسی را نامحدود می کند و این در حالی است که قصد نداریم بعضی از بحث ها و مطالب در معرض دید همه کاربران قرار بگیرد. به همین منطوربا راه اندازی بخش ثبت نام اعضا، برخی از صفحات را صرفا برای اعضا قابل مشاهده می کنیم. نکته مهم تر، خاصیت اشتراکی بودن محتوای تولیدی وبلاگ است. در وبلاگ، مخاطبین نقش فعال دارند، با کامنت (نظر) دادن و همچنین با ارسال پست (نوشته) ها، مطالب را غنی تر و خواندنی تر می کنند. در اینکه از همه ابزار برای معرفی وبلاگ به همکارانمان استفاده کرده ایم شک ندارم و اقبال همکاران به خواندن مطالب وبلاگ هم شایان توجه است، اما در جلب نظر مخاطبین در تولید محتوا هنوز به انتظارات حداقلی مان نزدیک نشده ایم.
روابط عمومی می تواند با امکانات بسیار ساده، شبکه سازی کند. گردش اطلاعات، مشارکت کارکنان در تولید محتوا، ارتباط با یکدیگر، تشکیل نظام پیشنهاد و ارتباط ساده با مدیران ارشد سازمانی، همه و همه مواردی هستند که در افق کاری روابط عمومی ماست.
پیش از هر نکته ای در وبلاگ، باید بدانیم از وبلاگ چه می خواهیم، از هر مسئله ای مهمتر طراحی یک استراتژی ارتباطی است.
معمولا هدف شما ارتباط با مخاطب داخلی سازمان است یا مخاطب خارجی؟
در وبلاگ بهزیستی استان تهران، همان طور که پیش از این گفتم، در صدد ایجاد یک شبکه رسانه ای با استفاده از همکاران روابط عمومی شهرستان ها و استان بودم تا به شکل مفید تری با رسانه ها در ارتباط باشیم. اما در وبلاگ پزشکی قانونی، بیشتر نگاه به داخل سازمان است. ارتباط با همکاران سازمان در همه نقاط ایران، وقتی برای یک مطلب از کرمانشاه یا خراسان نظر داریم، تصور می کنم که به هدفمان نزدیک شده ایم، اما همان طور که عرض کردم با حداقل ها، هنوز فاصله زیادی داریم.
استقبال مخاطب ها از این نوع رسانه چطور بوده؟ آیا هنوز رسانه های سنتی طرفدار بیشتری دارند؟ چیزی مثل نشریه داخلی؟
آی پی بازدیدهای روزانه که روز به روز بر تعداد آن اضافه می شود، موید این نکته است که مخاطبین ما در حال افزایش اند. اتوماسیون اداری، سیستم اطلاع رسانی از طریق اس ام اس، بنر اطلاع رسانی در وب سایت سازمان ابزارهای در اختیار ما هستند، تلاش می کنیم بدون ایجاد دلزدگی در مخاطبین مان از آنها برای یادآوری و آخرین مطالب به روز شده وبلاگ استفاده کنیم. به نظر من هر رسانه ای کارکرد و مخاطب خود را دارد. هنر روابط عمومی در آن است با مخاطب شناسی و طراحی پیام مناسب از همه رسانه ها، چه الکترونیک و چه سنتی مثل نشریه استفاده کند. باید قبول کرد، خیلی از مخاطبین سازمانی و همکاران ما، هیچ وقت دست به موس نمی برند و هیچ گاه نشانی الکترونیک وبلاگ ما را به یاد نمی آورند، برای این دست مخاطبین، باید از همان رسانه ای استفاده کرد که علاقه مندی به مطالعه در نزد آنان وجود دارد. البته نشریه داخلی بحث بسیار مفصلی است که در این گفتگو نمی توان به اجمال در مورد آن صحبت کرد، اما به اختصار باید عرض کنم که خیلی از نشریات داخلی سازمان های ما، تکلیف مشخصی با خودشان ندارند. اخبار سوخته، مدیر محور بودن، عدم توجه به تمایلات مخاطب، تیراژ (شمارگان)، توزیع نامناسب و ... همه مسائلی هستند که متأسفانه در سیاستگذاری های نشریات داخلی به آنها توجه نمی شود.
پیش نیازهای راه اندازی بلاگ سازمانی از نظر شما چیست؟ برای شروع چه مواردی را در نظر می گیرد؟
پیش از هر نکته ای در وبلاگ، باید بدانیم از وبلاگ چه می خواهیم، از هر مسئله ای مهمتر طراحی یک استراتژی ارتباطی است. راه اندازی وبلاگ کار ساده است. با کمی دانش وب، می توان یک وبلاگ داشت، اما اگر نقشه درستی برای مسیر و حرکتمان نداشته باشیم، هر نوع رسانه ای را که به کار بگیریم، به بیراهه می رود. یک برنامه استراتژیک، مشخص کردن آرمان، هدف، مأموریت ها، برنامه ی اجرایی و کنترل موفقیت، در زمان بندی مشخص، از ضروریات راه اندازی وبلاگ است. شما ممکن است برای خودتان وبلاگی داشته باشید که برای محتوای آن هیچ نقشه خاصی نداشته باشید و صرفا برای خودتان فعال باشد، یادداشت های روزانه شما در آن باشد، دل نوشته های شما، مشاهدات شما در جامعه، ایمیل هایی که به دست شما می رسد، همه و همه می توانند خوراک وبلاگ شخصی شما باشد، اما در وبلاگ سازمانی کمی شرایط متفاوت است. شما نمی توانید هر محتوای کارشناسی نشده ای را منتشر کنید و در برابر هر مطلبی که منتشر می کنید به دلیل مالکیت حقوقی آن توسط روابط عمومی، باید به سازمان خودتان و مخاطبین وبلاگ، پاسخگو باشید.
دوستی دارم که از شعار خوبی استفاده می کند: یک بار تولید؛ بی نهایت انتشار.
برای یک بلاگ سازمانی فعال باید چه نکاتی را در نظر گرفت؟
یک وبلاگ سازمانی موفق نمی تواند قائم به یک فرد باشد، قطعا نیاز به یک تیم دارد، هر بخش نیاز به یک فرد مسئول دارد. به طور مثال از ساعت 7 و 30 هر روز تا 9 بخش های خبری سایت به روز می شوند، انتخاب اخبار مهم ایران، انتخاب اخبار مهم جهان، انتخاب عکس روز، بخش فرهنگی، تکنولوژی و ... . در میانه روز، مصاحبه هایی که با همکارانمان تهیه کرده ایم، بعد از تنظیم و انتخاب عکس منتشر می شوند، به محض انتشار یک مطلب استانی، به گروه همکاران استان مورد نظر در سیستم پیام کوتاه، مسیج اطلاع رسانی ارسال می شود. ارسال به شبکه های اجتماعی را هم از یاد نبریم، باز (Buzz) جیمیل، دلیشز (delicious) و مسنجر یاهو و ارسال به کلوب دات کام، نکاتی هستند که در باز انتشار بیشتر مطلب بیشتر کمک می کنند. دوستی دارم که از شعار خوبی استفاده می کند: یک بار تولید؛ بی نهایت انتشار.
معمولا چقدر هرینه مالی انجام می دهید؟
به غیر از بهینه سازی اولیه وبلاگ، تاکنون وبلاگ هیچ هزینه ای برای سازمان نداشته و همه محتوای آن توسط همکاران روابط عمومی ستاد و بعد از این توسط همکاران استان ها تهیه می شود.
و حرف آخر؟
در پایان باید از دکتر نائیجی، مدیرکل محترم روابط عمومی، دکتر قدیرزاده، مدیرکل حوزه ریاست سازمان و همه همکاران روابط عمومی که در اجرای وبلاگ سازمان نقش بسیار زیاد و تعیین کننده ای داشتند تشکر کنم.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
در صفحه بپرسید؟ می توانید سوالات خود را در زمینه مطالبی که در بلاگ می نویسم مطرح کنید تا درباره آنها مطلب بنویسم.
می توانید مشترک فید مطالب این بلاگ بشوید و یا در توییتر من را دنبال کنید.
بلاگ سازمانی خود را ثبت کنید تا در Thecoach.ir به خوانندگان جدید معرفی شود.
خدماتی را که می توانم ارائه بدهم مطالعه کنید و در صورت نیاز با من تماس بگیرید.