مدال طلای سجاد مرادی، نتیجه همکاری تیمی یا…؟

مدال گرفتن سجاد مرادی در دوی 800 متر مسابقات آسیایی هم از اون پارادوکس های جالبه. سجاد مرادی به همراه برادرش در فینال حضور داشته اند. امیر سریع تر می دود که همه را خسته کند، بعد که این اتفاق می افتد سجاد با خیال راحت می آید و می رود و قهرمان می شود. من که به پارادوکس خوردم. این اسمش همکاری تیمی است یا بازی ناجوانمردانه؟

نکته جالب توجه اینه که سجاد همین ماجرا را به خوبی شرح می دهد که با برادرش چطور برنامه ریزی کرده بودند و بعد هم قهرمانی خود را مدیون فداکاری برادرش می داند.

به قول خانم مهتدی که مطلب بسیار جالبی نوشته اند و پیشنهاد می کنم بخوانیدش حداقل روشی که استفاده کردی رو لو نده. انیشتین می گه خلاقیت یعنی بدونی که چطور منابعت رو پنهان کنی. گاهی شاید باید به این روش عمل کرد. نمی دونم! شما نظری دارید؟