بقیه‌اش به من مربوط نیست!

از سخت‌ترین آدم‌هایی که می‌شود با آنها کار کرد کسانی هستند که می‌گن من کار خودم رو انجام دادم و باقی‌اش به من مربوط نیست! احتمالا بین همکارانمون یا در اداره‌ها نمونه این افراد را دیده‌ایم یا کارمان پیششان گیر کرده. این افراد عقیده دارند که مگر چقدر پول می‌گیرم که بخوام کار دیگه‌ای انجام بدم؟ همه‌ی ما بخشی از یک سیستم هستیم که در تعامل با دیگر اجزا قرار داریم. اگر این تعامل را درست برقرار نکنیم و در زمان‌های درست بده بستان‌های لازم را نداشته باشیم، کم کم کل سیستم مختل می‌شود و از اختلال سیستم همه ضرر می‌کنند از جمله همان فرد اول. همین افراد هم معمولا منتقدین بزرگ سیستم‌های کاری هستند و به همه چیز ایراد می‌گیرند. مدیران هم معمولا به چنین افرادی کمتر اعتماد می‌کنند چون می‌دانند آنها به درخواست‌های خارج از چارچوب پاسخ نخواهند داد و بجای تمرکز بر راه‌حل صرفا غر می‌زنند. کار‌ برای این افراد صرفا وظیفه‌ای است که باید انجام شود. معمولا این افراد جزو گروهی هستند که کارشان را دوست ندارند و به‌اجبار در چنین موقعیتی قرار گرفته‌اند و حتی بیرون از محیط کار هم حال چندان خوبی ندارند. اگر کسی به کارش علاقه داشته باشد برای آن مرز و محدوده قائل نیست. بزرگترین لطف یک نفر به خودش و اطرافیانش این است که تلاش کند در موقعیتی باشد که بیشتر احساس خوشحالی می‌کند. دلیلی ندارد هزینه‌ی بی‌علاقگی این افراد را خانواده، دوستان، همکاران و مخاطبان بدهند. لینک این پست در کانال مربی: بقیه‌اش به من مربوط نیست!