نمیشود در زندگی بخواهی پیشرفت کنی و محدودهی نگاهت فقط به خودت و خواستههایت باشد. نمیشود بخواهی در جامعه اثرگذار باشی و کاری ارزشمند انجام دهی و فقط بپرسی چه شغلی باید داشته باشم. در زندگی مجموعهای از عوامل تاثیرگذار وجود دارد. مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، هنری و غیره. برای اشراف بهتر پیدا کردن نسبت به موقعیت خود در زندگی باید به رویدادهای اطرافت توجه کنی. باید بدانی دور و برت چه میگذرد. باید تئاتر ببینی، فیلم ببینی، کنسرت بروی، همانقدر که باید به عارضههای جامعه توجه کنی و همانقدر که باید سطح دانش و مهارتات را افزایش دهی. آدمی در زندگی میتواند موفق و اثرگذار باشد که انسان اجتماعی باشد. انسان اجتماعی به معنی هر روز با عدهای بودن نیست. انسان اجتماعی یعنی دنیا را فقط با اندازهی فکر خودت ترسیم نکنی. یعنی وقتی در خیابان راه میروی به دور و برت توجه کنی. یعنی همان ترمزی که میکنی تا راه بدهی به یک ماشین دیگر یا همان لحظهای که روی پله برقی مترو کنار میایستی تا کسانی که میخواهند تندتر بروند رد شوند. انسان اجتماعی بودن یعنی فقط خودت و خواستههایت را مرکز دنیا نگذاری و بزنی بیرون از مرزهای فکریات و با آدمها و نظرهای متفاوت گفتگو کنی و بیتفاوت نباشی. انسان منزوی انسانی است که چیزی برایش مهم نیست. بیحس است و رخ دادن یا ندادن وقایع برایش فرقی نمیکند. اما انسان اجتماعی آگاه است و حتی گاهی این آگاهی باعث میشود تا دردش بیاید.
لینک این پست در کانال مربی: در باب موفقیت و انسان اجتماعی بودن