پیکاسو گفتهای داره درباره کپی کردن آثار هنری که همواره با خودم تکرارش میکنم:
کپی کردن از دیگران ایرادی ندارد. بدبختی زمانی است که ما خودمان را کپی میکنیم.
ما دوست داریم که به سمت ایدهال بریم و شرایط بهتری رو نسبت به امروزمون تجربه کنیم. اما به سمت شرایط بهتر رفتن گاهی ترسناک میشه وقتی اون ایدهآل اونقدر بزرگه که رسیدن بهش نفسگیر خواهد بود. رویاهای خیلی بزرگ خودشون گاهی میشن مانع حرکت کردن. رویاهای بزرگی که در دنیا محقق شدهاند همیشه تفکرات بزرگی رو پشت خودشون داشتهاند و اغلب این تفکرات به این فکر کردند که چه تغییری میتونن در شرایط امروزشون بدن که از دیروزشون بهتر باشه. این معنای گفتهی پیکاسوست که اگر از خودمون کپی کنیم دچار بدبختی شدهایم و دچار سکون.
پس میشه یک سوال از خودمون بپرسیم. یک پله بالاتر از الانم چهشکلی میتونه باشه؟ اگر قرار باشه ماه آیندهام از این ماه متفاوت باشه چه چیزهایی در من تغییر کرده؟ چه رفتارهایی در من بیشتر شکل گرفته؟ چه کارهایی را متوقف کردهام؟ و بیشتر به انجام چه کارهایی میپردازم؟