شبنم کهن‌چی و کوله‌پشتی برای سال 93

شبنم کهن‌چی روزنامه‌نگار است و در حوزه فناوری قلم می‌زند و می‌دانم که همواره دغدغه‌های شخصی‌اش را جدی می‌گیرد. او در پاسخ به سوال کوله‌پشتی برای سال 93 نکات زیر را نوشته است:

امیر عزیز

بازی کوله‌پشتی‌ات خوب است. برای منی که یک سوی نگاهم دایم درونم چرخ می‌خورد و کنکاش می‌کند، بازی ساده اما در عین حال سختی بود. ساده بودنش به خاطر عادت خود تحلیل‌گری ست که آگاه نگه می‌داردم از درونم. سختی‌اش هم به خاطر عادت خود تحلیل‌گری ست که هی می‌پرسد همین بود؟ و هی نقب می‌زند تا هر چه گذشته را بیرون بکشد و مقابلم بگذارد و بگوید این هم هست!

اما به هر حال بازی کردم و دیدم هر آنچه در سال 92 بر من گذشت و تجربه شد یک نقطه مشترک داشت که توی کوله‌پشتی‌ام می‌گذارم و می‌برم به سال 93؛ صبوری. روز به روز سال 92 یاد گرفتم چطور صبور باشم. یاد گرفتم صبوری یعنی چطور سکوت کنم و به درونم نگاه کنم و خشمم را حس کنم، بفهمم و وقتی درونم جا نمی‌شود، مراقبش باشم. فهمیدم صبوری یعنی وقتی همه بدخلق و عصبی و مشوش هستند، چطور بتوانی پرانرژی باشی و لبخند بزنی و بدخلقی‌شان را تحمل کنی. فهمیدم صبوری یعنی ناامیدی‌ات را پس نزنی، خیره شوی به جریانش توی مغزت، قلبت، بفهمی‌اش، لمسش کنی و آرامش کنی. یاد گرفتم، صبوری یعنی پذیرش آنچه توان تغییرش را ندارم و درک اینکه در عوض چیزی که تغییر نمی‌کند، چیزی هست که می‌توان تغییرش داد. و صبوری یعنی برای فردا، همیشه «شاید» وجود دارد.

برای سال 93 فقط یک آرزو می‌کنم: قوی باشم که قوی بودن نه تنها راه رسیدن به هر رویایی را باز می‌کند، بلکه تحمل هر آنچه که توان تغییرش را نداری را آسان‌تر می‌کند. این هم از آن دست آرزوهایی است که برای برآورده شدنش باید چندین آرزوی دیگر داشت...