
ده سال از زمانی که تغییر قرن تهدیدی جدی برای دنیای کامپیوترها و تجهیزات الکترونیکی محسوب می شد گذشت. سال 2000 اینترنت هنوز در ایران فراگیر نشده بود و خطوط Dial-up با قیمتی بالا عرضه می شد. اما بسیاری از مراکزی که از Main Frameهایی قدیمی IBM استفاده می کردند نگرانی زیادی از بهم ریختن سیستمهایشان احساس می کردند. با اینکه سال 2000 اوایل زمان شروع کاری من بود اما بخاطر دارم که در خیلی از سازمانهای ایرانی اقداماتی برای پیشگیری از عواقب احتمالی انجام شده بود.
خاطرم هست که شب ورود به قرن بیست و یک از طریق یک خط Dial - up نامحدود (اون زمان برای خودش آخر تکنولوژی بود) به اینترنت وصل بودم و داشتم سایت یاهو را برای پیدا کردن اطلاعات جدید بالا پایین می کردم که پدر آمد و گفت: "می گن برا کامپیوترها امشب مشکل پیش میادو همه چیز بهم میریزه. کامپیوترت خراب نشه؟" من خندم گرفته بود اما اون جو و دلهره اون زمان کار خودش رو کرد. کامپیتر رو خاموش کردم. پدر گفت: "بهتر نیست دو شاخه اش را هم از برق هم بکشی بیرون؟" همین کار رو کردم و بعد از اینکه چند دقیقه ای از ساعت دوازده و ورود به قرن جدید گذشته بود برگشتم و کامپیوتر را روشن کردم. تقویم سال 2000 را نشان می داد. به اینترنت وصل شدم. مشکلی نبود. آدرس یاهو را تایپ کردم. سایت باز شد و ورود به قرن جدید را تبریک گفته بود. همه چیز سر جای خودش بود.